က်မႏွင့္ေခါင္းကိုက္ျခင္း...

က်မေခါင္းကိုက္ေနတာလည္း ႀကာပါၿပီ…။ ေခါင္းကိုက္တာရဲ႕အစကေတာ့ အင္တာနက္ အလြန္အကၽြံ သံုးစြဲျခင္းလို႔ ေျပာရမယ္ထင္တယ္…။ ေက်ာင္းပိတ္ၿပီ ဆိုကတည္းက သံုးလိုက္တဲ့ အင္တာနက္က ေန႔ေန႔ညညပဲ…။ မ်က္လံုးႏွစ္လံုး ပြင့္ကတည္းက ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕ေရာက္လိုက္တဲ့ အေရာက္က မ်က္လံုးႏွစ္လံုးပိတ္လို႔ အိပ္ရာ၀င္တဲ့အထိပါပဲ…။ ေက်ာင္းစပိတ္ပိတ္ခ်င္းတုန္းကေတာ့ မသိသာေပမယ့္ ပိတ္တာႀကာလာေလေလ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ သိသာလာေလေလပါပဲ…။ ဇက္ေႀကာပဲ တက္သလိုလို ေညာင္းသလုိလိုနဲ႔ေပါ့..။ ကိုယ့္ကိုယ္ကုိလည္း ရိပ္မိေပမယ့္ ဘေလာ့ဂ္က စြဲေနေတာ့ သိသိရက္နဲ႔ မိုက္တယ္လို႔ပဲ ေျပာရမယ္ထင္တယ္…။

ဒီလိုနဲ႔ မသိမသာ ဆိုးရြားလာတဲ့ အေျခအေနကို သိသာေအာင္ ထပ္ျဖည့္ေပးလိုက္တာကေတာ့ ေခါင္းေလွ်ာ္ျခင္းပါပဲ…။ ေခါင္းေလွ်ာ္တာနဲ႔ ေခါင္းကိုက္တာ ဘာမွမဆိုင္ဘူးလို႔ မေတြးနဲ႔ဦးေနာ္..။ က်မရဲ႕အက်င့္ကိုက တစ္မ်ိဳး..။ က်မက ဆိုင္ေတြမွာ ေခါင္းေလွ်ာ္ေလ့မရွိပါဘူး..။ ကိုယ့္ဘာသာပဲ ေလွ်ာ္တာပါ..။ သူတုိ႔ေလွ်ာ္တာခံရတာကိုက စိတ္ထဲမွာတစ္မ်ိဳးႀကီးပဲ..။ ဟိုတစ္ေန႔ကေတာ့ ေအးကလည္းေအး၊ ကိုယ့္ဘာသာေလွ်ာ္ရမွာလည္း ပ်င္းကပ်င္းနဲ႔ ဒီႀကားထဲ အမတစ္ေယာက္ကလည္း ေခါင္းသြားေလွ်ာ္ရေအာင္လို႔ အေဖာ္စပ္တာေႀကာင့္ က်မလည္း မလိုက္ခ်င္လိုက္ခ်င္နဲ႔ လိုက္သြားပါတယ္..။ အဲဒီ့ဆိုင္က ေလွ်ာ္တာလည္း မဆိုးပါဘူး..။ ေလွ်ာ္တဲ့အျပင္ သူတို႔က ေခါင္းကိုပါ ႏွိပ္ေပးေသးတယ္..။ အဲဒီ့မွာ ျပႆနာတက္ေတာ့တာပဲ..။ က်မက က်မေခါင္းကို ႏွိပ္ရင္ မႀကိဳက္ပါဘူး..။ ခံလည္းမခံႏိုင္ပါဘူး..။ သူတို႔ကို မႏွိပ္နဲ႔လုိ႔ ေျပာရမွာလည္း အားနာတာနဲ႔ ဘာမွမေျပာဘဲ ဒီအတုိင္းၿငိမ္ခံခဲ့တာေလ..။ အိမ္လည္းေရာက္ေရာ ေခါင္းကိုက္ျခင္းေ၀ဒနာက ေတာ္ေတာ္ေလးဆုိး၀ါးေနပါၿပီ..။ ဒီလိုနဲ႔ ဘေလာ့ဂ္လည္း မေရးႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေဆးေသာက္ၿပီး ေစာေစာပဲ အိပ္လိုက္ပါတယ္..။

မနက္မိုးလင္းလာေတာ့ ပထမဆံုးေခါင္းထဲ၀င္လာတာက ေမာင္ေလးေမြးေန႔ဆိုတာပဲ..။ ဒါနဲ႔ အေျပးအလႊား အိပ္ရာကထၿပီး သူ႔ကိုေမြးေန႔ဆုေတာင္း ေပးရတာေပါ့..။ က်မဆုေတာင္းေပးလို႔ မႀကာခင္မွာဘဲ သူကေတာ့ က်ဴရွင္တက္မယ္ဆိုၿပီး ထြက္သြားေလရဲ႕..။ ညကေဆးေသာက္ထားေတာ့ က်မရဲ႕ေခါင္းကုိက္ျခင္းက အေတာ္အတန္ သက္သာေနပါၿပီ..။ ဒီလိုနဲ႔ က်ဴရွင္ကစာေတြ က်က္ရံုရွိေသးတယ္..။ မဇင္က ေမာင္ေလးအတြက္ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ သြား၀ယ္မလို႔ ေမေမနဲ႔အတူ လိုက္ခဲ့ပါတဲ့..။ စာက်က္ေနတာကုိခ်ၿပီး က်မလည္း လိုက္ခဲ့ရတာေပါ့..။

ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ ၀ယ္မယ္ဆိုၿပီး သြားလိုက္တာ စင္တာေတြကလည္း တခုၿပီးတခု..။ အႀကိဳက္မေတြ႔လိုက္ ေနာက္တစ္ခု ထပ္သြားလိုက္နဲ႔…။ shopping ထြက္သလို ျဖစ္ေနတာေပါ့..။ အဲဒီ့မွာပဲ က်မရဲ႕အက်င့္တစ္ခုကို ထပ္ေျပာရဦးမယ္..။ က်မက မိန္းကေလးေပမယ့္ shoppingထြက္ရတာ လံုး၀၀ါသနာ မပါပါဘူး..။ ေရြးလည္းမေရြးတတ္တဲ့အျပင္ ဆစ္လည္းမဆစ္တတ္ပါဘူး..။ (ဆစ္လိုက္ရင္ က်မကို ျပန္ေအာ္မွာ ေႀကာက္လို႔ပါ။ :P) က်မအတြက္ဆို ေမေမကပဲ ၀ယ္ေပးေလ့ရွိတာပါ..။ အဲဒီ့ေန႔ကေတာ့ သူတို႔နဲ႔အတူ ေလွ်ာက္လိုက္လုိက္တာ ေခါင္းကုိခ်ာလပတ္ရမ္းသြားတာပဲ..။ အ၀တ္အစားေတြကို ႀကည့္ရ..။ ဖိနပ္ေတြႀကည့္ရနဲ႔..။ မ်က္လံုးထဲမွာေတာင္ အ၀တ္အစားေတြ ဖိနပ္ေတြနဲ႔ ျပည့္ေနသလိုပဲ..။

ဒီလိုနဲ႔ အိမ္ျပန္ေရာက္တယ္ ဆိုပါေတာ့..။ အိမ္လည္းေရာက္ေရာ ေခါင္းကဘယ္လုိမွကို မေထာင္ႏိုင္ေတာ့ဘူး..။ မ်က္လံုးေတြလည္း ကိုက္လာၿပီး မ်က္လံုးဖြင့္ထားရမွာေတာင္ ပင္ပန္းေနပါတယ္..။ ဒါနဲ႔ က်မလည္း မ်က္စိမွိတ္ထားလိုက္ရတာေပါ့..။ မ်က္စိသာမွိတ္ထားတယ္..။ ေခါင္းကတအားကိုက္ေနေတာ့ အိပ္မေပ်ာ္ျပန္ဘူး..။ စာဖတ္ေနလုိ႔လည္း မရနဲ႔ ေတာ္ေတာ္စိတ္ညစ္ဖို႔ ေကာင္းပါတယ္..။ ညေနက်ေတာ့လည္း က်မက က်ဴရွင္အသစ္ တက္ရဦးမယ္ေလ..။ က်မေမွးခနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားတုန္း ရွိေသးတယ္..။ က်မသူငယ္ခ်င္းေတြက ေရာက္လာပါေရာ..။ နာရီႀကည့္လိုက္ေတာ့ က်မတုိ႔က်ဴရွင္ အခ်ိန္နဲ႔ နီးေနၿပီေလ..။ က်မလည္း ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး က်ဴရွင္သြားရတာေပါ့..။

ပထမဆံုးေန႔ဆိုေတာ့ မဇင္က လိုက္ပို႔ပါတယ္..။ က်ဴရွင္အိမ္ကို က်မမွမမွတ္မိတာကို..။ လြန္ခဲ့တဲ့တစ္ႏွစ္ေက်ာ္က အဲဒီ့က်ဴရွင္ေနရာကုိ ေရာက္ဖူးေပမယ့္ မမွတ္မိတာကေတာ့ မွတ္ဥာဏ္မေကာင္းတဲ့ က်မရဲ႕ညံ့ခ်က္ေပါ့ေလ..။ ၅၂လမ္းဆိုတာသာ သိတယ္..။ ေအာက္လမ္းလား.. အထက္လမ္းလားဆိုတာ က်မကသိကိုမသိတာ..။ အဲဒါနဲ႔ပဲ အဲဒီ့နားမွာ လည္ေနၿပီးေတာ့ ေနာက္ဆံုးမွပဲ က်ဴရွင္အိမ္ကို ေရာက္ေတာ့တယ္..။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းတုန္းကေတာ့ တစ္ေယာက္စ ႏွစ္ေယာက္စပဲ..။ ေနာက္ေတာ့ ဟိုဘက္ကေရာက္လာလုိက္ ဒီဘက္က ေရာက္လာလိုက္နဲ႔ က်ဴရွင္လည္း တက္ေရာ လူက ၁၀၀ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ရွိေနၿပီ..။ နဂိုကတည္းက ေခါင္းကုိက္ေနတဲ့ က်မကေတာ့ ေျပာစရာကို မလုိေတာ့ဘူး..။ (က်မက လူေတြမ်ားရင္ မေနတတ္တဲ့အက်င့္က ရွိေသးတယ္။) လူေတြႀကားထဲမွာ မူးလဲမက်သြားတာေတာင္ ေတာ္ေတာ္ကံေကာင္းတယ္..။ ဆရာမသာ သင္ေနတယ္..။ က်မက ေခါင္းတအား ကိုက္ေနေတာ့ ဘာမွကို မသိလိုက္ဘူး..။ က်ဴရွင္ဆင္းေတာ့ ေဖေဖက လာႀကိဳၿပီး အိမ္ျပန္ေရာက္လာပါတယ္..။ အဲဒီ့အခ်ိန္အထိလည္း…

က်မ ေခါင္းကိုက္ေနတုန္းပဲ..။

(က်မေခါင္းကိုက္တာကို သတင္းလာေမးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္။)